Dit is moeilijk

Hola !

Ik ben nu drie dagen in Peru, hoewel de dagen en de uren wel enorm door elkaar lopen met het tijdsverschil, begin ik stilaan te aclimatiseren. Ik heb er een heel moeilijke start opzitten, maar begin me nu wel al beter te voelen bij mijn huidige leef- en woonsituatiendie die gepaard gaan met deze reis. Ik slaap nu dus in bij een gastgezin, maar niemand spreekt hier Engels, dus de communicatie verloopt heel moeizaam, iets wat ik natuurlijk vanop voorhand kon verwachten; maar effectief in een situatie staan waarin je alleen bent en je moeilijk kan uitdrukken is best zwaar. Het is niet echt iets waarop je je kunt voorbereiden, je moet het gewoon ondergaan en volhouden vooral. Uiteindelijk zal dit op het einde van de rit zijn vruchten wel afwerpen, maar dat is op het einde en we zijn nu nog maar het begin! Gelukkig heb ik hier wel internet and I am not ashamed to say it, I need it ! Zonder de mogelijkheid tot contact met het thuisfront zou ik nu wss een elendig hoopje in een peruviaans kamertje zijn. In tegenstelling tot Zuid Afrika waar ik mij vanaf dag 1 thuis voelde en direct een fantastisch groep mensen heb leren kennen, voel ik mij hier dus voorlopig wel nog een loner. Op school waar ik nu spaanse les volg, zitten er ook alleen maar Amerikaanse studenten die allemaal deel uitmaken van 1 groep die samen gekomen zijn, dus daar sta ik ook maar wat bij voor spek en bonen. Nuja ik eet graag spek (en bonen) dus das zo erg nog ni. Mijn gastgezin is overingens super lief en ze doen echt hun best, dus al bij al hoor ik niet zo hard te klagen. Ik tracht nu vooral op zoek te gaan naar een al dan niet peruviaans vriendje of vriendinnetje.

Cuzco is trouwens een zeer bruisende stad, maar ik kan er nog niet goed aan uit of de locals nu wel of geen last hebben vn die blanke met haar semi-rost haar die tussen hen door vendelt. Ze zijn eerder van het negerende type. Het straatbeeld is nogal typisch voor iedere land buiten Europa - niet echt iets waar ik last van heb, dat soort cultuurshock ervaar ik gelukkig niet meer - denk gewoon aan veel vuilnis, zand, opengebroken voetpadden, chaotisch verkeer en zwerf honden. Ze dragen hier wel helmpjes op de brommer en er staan overal agentes in skinny ruitersbroek het verkeer te regelen dus zo barbaars is het hier nu ook weer niet. De mensen op straat zijn een mengelmoes van modern tot typisch Peruviaanse vrouwtjes met lange zwarte haren in twee vlechten met hoedjes en kleurrijke kleren. Het centrale plein (Plaza de Armas heet dat hier) is dan weer super verzorgd en een echte toeristische hotspot met KFC en Starbucks incluis. I must confess, I have already been to KFC ... maar ik had honger en kwist niet waar het faye-proof was om te eten. De lonely planet vertelt me dat het plein volgens koloniale wijze gebouwd is, voila bij deze weten jullie dat dan ook! Verder ligt de stad eigenlijk in een soort van vallei omringend door een groen berglandschap, op zo een 3000m boven de zeespiegel. Gelukkig hebbek geen last van hoogteziekte, thee van coca leaves drinken is de boodschap. Wel niet zo super warm hier (een graad of 15) ze gaan hier de winter tegemoed, maar dat gaat gelukkig wel gepaard met het einde van het regenseizoen. Voldoet deze beschrijving een beetje voor jullie? Ik tracht weldra wat foto's up te loaden.

Verder is er hier eigenlijk nog niet zoveel gebeurd en ik ben vooral bezig met het plannen van uitstapjes in en rond de omgeving van Cuzco.

Zo, tot later !

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!