De Amazone is niet faye-proof !

Dit weekend eventjes zot gaan doen en met de bus een uur of tien in oostelijke richting gereden naar het regenwoud. Twas een avontuur! Eentje waarvan ik achteraf hoop te zeggen: "Ik ben blij dat ik het gedaan heb." Nu is het voorlopig toch nog even bekomen. Twas daar om te beginnen een stuk warmer en enorm vochtig, iets wat toch wel een shockeffect op je lichaam teweeg brengt. Gelukkig werden we af en toe verrast met welgekomen, afkoelende regenbuien. De lodge waar we verbleven lag recht aan het water en het uitzicht was echt wel super. Totaal anders of hier in Cusco. Ik ben letterlijk op de bus in de stad in Cusco gaan slapen en wakker geworden in een plakkerig, vochtig, van insecten krioelend stadje wakker geworden tussen de palmbomen. Je komt echt in een totaal andere wereld terecht. Onze drie daagse werd vooral gevuld met bootje varen op de Rio Madre De Dios, waar we zowel 's avonds als overdag enkele kaaimannen hebben kunnen spotten (kleintjes weliswaar) we hebben doodshoofd- en kapucijnaapjes in het wild gezien, we hebben de brulapen gehoord, we zagen 'giant river otters' of zoals de gids ze noemde 'giant otter river.' We hebben ook ettelijke uurtjes in de jungle gewandeld (= door de modder geploeterd).

Verder waren er nog tal van insecten en ... TARANTULA'S! Niet leuk! Ma echt zo van die grote zwarte, ma echt groot! Daar was ik dan ook geen fan van, die komen blijkbaar pas 's avonds uit hun nest en lopen dan een beetje vrolijk rond in de lodge ... Dit samen met het feit dat ik niet echt voldoende gevaccineerd was tegen tropische ziektes, maakten toch wel dat ik me niet echt op me gemak voelde. Naast vieze jakkie beesten, zag ik wel nog een prachtige sterrenhemel en een katin die een doodshoofdpaapje geadopteerd had en er mee rondliep op haar rug, freaky ! Oja reigers da hebben ze daar ook.
Uiteindelijk zijn we gisteren nacht dan met veel plezier terug gekeerd om onderweg drie uur vast te zitten omdat er rotsblokken door de hevige regen op de weg waren terecht gekomen. Drie uur op de bovenverdieping van een lokale, volle bus bij 25 graden en een drukkende vochtigheid, zijn behoorlijk oncomfortabel. Gelukkig was het maar drie uur, want de oorspronkelijke beknopte info was: "Hasta Manana, senorita."
Alweer een avontuur erbij.

Reacties

Reacties

Anouk

Man, zotjes! Wat een avontuur!

chris

Faye!!!!Was nog niet bekomen van je vorig verhaal....
en we storten ons samen met jou weer in een nieuw
avontuurverhaal. Binnen een paar dagen('t Is aftellen hé)
mag je het met een Peruaans drankje nog eens vertellen!X

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!