En zo zit het er het bijna op voor mij, diegene die mij van wat dichter bij gevolgd hebben, zullen ongetwijfeld niet van hun stoel vallen als ik nu zeg dat ik eigenlijk wel blij ben dat ik bijna terug thuis ben. Ik heb er toch een aantal moeilijk momenten opzitten en dit had vooral te maken denk ik dan omdat ik nooit echt mensen ben tegen gekomen bij mij wie ik mij 100% op mijn gemak voelde. Ik ben nogal een social bee en het soms gebrek aan sociaal contact maakten deze reis wel wat moeilijk voor mij. Dit kwam ook vooral omdat ik in een gastgezin sliep, tijdens mijn vorige reizen ben ik nooit echt alleen geweest en had ik altijd super roommates, nu zat ik uiteindelijk 's altijd alleen op mijn kamer. Niet dat ik hier een kluizenaar was ofzo, het merendeel van de avonden ging ik wel uit eten met collega studenten van de school, maar alleen in zo en gastgezin is toch niks voor mij. Zeker niet als je er rekening meehoudt dat ik het laatste anderhalf jaar ook mijn eigen appartement had. Als je dat gevoel van vrijheid dan opeens moet inwisselen, want je kan bv niet echt in je onderbroek naar het toilet, gohja dan weegt dat soms toch wel al eens door. Je bent nooit echt aan je gemak, plus ook ja, in vergelijking met vorige reizen ben ik nu ook al "iets ouder" en iets meer gehecht aan bepaalde zaken in Brugge. Als je Brugge dan vergelijk met Cusco, hoewel het de culturele hoofdstad van Zuid-Amerika is, moet ik toegeven dat het niet echt mijn soort stad is. Cusco is super mooi en heeft zijn charme, maar er is niet echt een plaats waar je tot rust kunt komen. Kort gezegd ik miste wat natuur in mijn omgeving ( je kent me he, hele dagen met mijn verrekijker int bos in belgie anders ... )